Η πένα γραφει, θειάφι απ το μελάνι μόνο στάζει
Τινός τα δάχτυλα δεν βγάζουνε φωτιά σα μάγικα μπαραζ να σε τρομάζει
Κοινώς, ανελλιπώς λυγίζουν τα τσακάλια μπρος
στις μόδες σα, κουτάβια που αλλάζουνε γνώμη σαν τους πετάξεις μια μπάλα,
είχα τη γνώση για δασκάλα, απ’τα άλλα,
παιδί που ψυχολογικά δε τα βγαζε φάτσα κάρτα
σε κάθε είδους γυάλα, προς κατα-νάλωση στα τηλεοπτικά τους κανάλια,
απολειφάδια, άλλη η τέχνη του να πίνεις
και άλλη η τέχνη του ο,τι πίνεις να τα φτύνεις σε ενα mic ροχάλα
Αυτη ειναι η διαφορά, αστείρευτα γραπτή η προσφορά,
και άσε το πλήθος να γλιστρά
στα λασπόνερα της αδιαφορίας,
με ένστικτα ψυχρά ειμαι παρίας,
ίσως τα views ειναι στεγνά,
ίσως στα views δε βλέπω τίποτα αξίας,
μια ανάσα μου αρκεί πάνω στο μέτρο, να σου φτιάξω πορτραίτο,
για τις χιλιοειπωμένες τριπλέτες σου μια εικόνα διαθέτω,
τα άψυχα μοτίβα σας προπέτες λογοκρίνω και εξελίσσω,
κοντά στο να τα παρατήσω
εν ευθέτω χρόνω ξεπερνώ τη γέφυρα με, στρατεύματα τώρα μπορώ να ρίξω κύβο..
Πολεμική ποίηση μέρος πρώτο,
Είναι βαθύ χειρόγραφο μαλάκα όχι αυτόγραφο και φώτο,
το πρώτο μας βήμα, ερασιτεχνική γροθιά πάνω στο σάκο,
ενώ το δεύτερο φέρνει στο φώς αυτα που χρόνια θάφτηκαν στον λάκκο,
η κλεψύδρα γυρνά τούμπα κι ήρθε η ώρα να τρυπήσει για να κυλήσει η άμμος,
μην με α-γνοείς, η τεχνική μας έσμιξε με μουσική και
κατέληξε ως ένας ματωμένος γάμος,
μυστικά που κουβαλάμε σιωπηλά μέχρι την ώρα της εκδίκησης,
σου ‘δειξα την εκτέλεση της τέχνης σε 5 σημεία πίεσης,
η καρδιά θα πάρει 2 μονοπάτια λύτρωσης,
είτε δακρύζει απο χαρά λόγω της έμπνευσης που άργησε,
είτε εκρήγνυται μετά τα πρώτα βήματα που διάνισε..